از انسانها غمی به دل نگیر

از انسانها غمی به دل نگیر؛ زیرا خود نیز غمگین اند؛ با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند؛ پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند. 

دوری فقط تعبیریست که فاصله ها دارند. اما خوب...  

به خدا گفتم : « بیا جهان را قسمت کنیم آسمون واسه من ابراش مال تو دریا مال من موجش مال تو ماه مال من خورشید مال تو ... » خدا خندید و گفت : « تو بندگی کن ، همه دنیا مال تو ...من هم مال تو

نظرات 1 + ارسال نظر
س شریفلو سه‌شنبه 21 دی‌ماه سال 1389 ساعت 09:28

جمله ای بسیار زیبا از (جی.پی. واسوانی) سلام...! این جمله خیلی به دلم نشست، آخه خیلی وقته که دارم سعی میکنم اینجور آدمی باشم...بتونم گرانبها ترین گنج زندگی رو بدست بیارم... سعی میکنم عاشق باشم... ولی نه اون عشق و عاشقی ای که ۹۹درصد آدما فکر میکنن... سعی میکنم عاشق همه چیز باشم... به همه چیز لبخند بزنم... این کار رو هم میکنم... دیگه وقتی تو خیابون راه میرم یا جلوی در خونه ی دوستم منتظرش می مونم تا بیاد، از سر بیکاری برگ درختا رو نمیکنم... عوضش یه کار دیگه میکنم که اول پیش خودم میگم کارم مثه دیوونه هاست... ولی بعدش خیلی خوشحال میشم... خوشحال میشم که حداقل خودم میدونم دیوونه نیستم... کم کم دارم میفهمم که دارم عاشق میشم... عاشق درخت ها... گل ها... ماهی ها... میدونین چیکار میکنم؟!؟!؟! برگ درختا رو ناز میکنم...با ماهی ها بازی میکنم... موقع بازی با ماهی ها میخندم... احساس میکنم اونا درکم میکنن... شعور دارن... حتی از خیلی از آدما هم باشعور ترن... از خیلی از آدما...!!! خیلی حس قشنگی داره ناز کردن برگ درخت... بازی کردن با ماهی... خیلی حس قشنگی داره.... حتماْ امتحانش کنین... حتی واسه یبار... بدرود...! گران بها ترین گنج زندگی، قلبی عاشق است که به همه، دوست،
دشمن،انسان،حیوان و ... عشق می ورزد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد